vrij, vroom en vrolijk leven
over geloven, spiritualiteit, kerk en theologie
De Kerst in Engeland is omringd met nog meer verwachtingen en voorbereidingen dan in Nederland. Hier hoeft niet gewacht te worden op Sinterklaas. In september liggen de bestellijsten voor het Kerstdiner al klaar in de winkels, naast de mince pies en Christmas puddings. Mensen beginnen in november met cadeautjes kopen, overal en nergens worden Christmas…
Ik schreef deze blog een tijd geleden voor Lazarus. Ik las 'm zojuist weer en deel dit verhaal graag vandaag nog eens. Omdat het verlangen naar succes in aantallen altijd weer de kop opsteekt. Toen ik net begonnen was als dominee in de kerk zei een van de oudere gemeenteleden tegen mij: De bedoeling is…
Continue reading ➞ Over het verlangen naar succes en de hemel in een huis vol katten
Gisteren was ik even in de hemel. Of beter gezegd: in een hemel op aarde. Helemaal volmaakt was het niet, want toen ik me omdraaide zag ik de restanten van een gebombardeerde kerk. De gids vertelde me echter dat dit ook precies de bedoeling van de architect was: om door de Goede Vrijdag van de…
Continue reading ➞ Van een kerk in puin naar een plaats van schoonheid en verzoening
Deze blog verscheen eerder op http://www.lazarus.nl Afgelopen jaar heb ik een aantal maanden in Engeland in een verzorgingstehuis gewerkt. Daar leerde ik hoe je mensen wast en aankleedt, verschoont en eten geeft. Ik weet nu hoe tilliften werken en hoe je de waardigheid bewaakt van mensen die niet meer zelfstandig keuzes kunnen maken. Volledig overgeleverd…
Continue reading ➞ Hoe waardevol is je leven wanneer je niet meer ‘nuttig’ bent?
Een tijdje geleden begon het nieuwe seizoen van Grantchester: een gemoedelijke televisieserie die zich afspeelt in het gelijknamige idyllische dorpje net ten zuiden van Cambridge. In de hoofdrol: een Anglicaanse priester, die samen met een bevriende politie-inspecteur misdaden oplost. De serie was vanwege de Britse kneuterigheid al leuk om te kijken - ondanks alle niet-zo-geweldige…
Continue reading ➞ Dominees en priesters in tv-series & het beeld van de kerk in de maatschappij
Ze keek me aan. In het echt was haar blik nog indringender dan op de vele foto's die ik van haar had gezien. Nu zat ik zelf voor haar. Ze droeg haar kind op de arm. Achter haar de zee van waaruit ze was opgerezen. Zij en haar kind gehuld in glimmend folie, een isoleerdeken…
Continue reading ➞ Ze keek me aan. Het blote voetje van haar kind stak onder de deken uit.
Deze blog verscheen eerder op Lazarus.nl (klik hier). De paaskaars brandt. Iedereen staat op omdat er een stoet mensen in kleurige gewaden de kerk binnenkomt. Voorop het koor in het blauw, daarachter de voorgangers in het wit. Iemand draagt het kruis en plaatst het voorin in de kerk. De welkomstwoorden klinken, de mensen in de…
Continue reading ➞ ‘Ik ontmoet God juist in de verstilling van een eeuwenoude liturgie’
Eén van de redenen voor het slechte imago van de kerk is het woord 'zonde'. Mensen associëren dat woord met kerken waarin hel en verdoemenis gepreekt wordt, met een zwart en treurig mensbeeld en sombere gezichten. 'In zonde gevallen en geboren en niet in staat tot enig goeds', is zomaar een zinnetje wat ik vroeger…
We waren studenten die de dagen vulden met lezen, studeren, praten en nadenken. We werden opgeleid om dominee te worden en dat betekende dat we met onze neus in de boeken zaten, oude talen leerden, hoorden over belangrijke theologen en de lange kerkgeschiedenis. Toch was er op zeker moment een training voor deze aanstaande dominees…
We waren allemaal onder de indruk van haar. De professor Missiologie die ons vanachter haar bril indringend aankeek en van die prachtige, haast verheven zinnen door de collegezaal liet dansen. Eén van haar gevleugelde uitspraken was: 'Geloven... dat is grenzen overgaan in Jezus' naam.' Ik denk dat weinig studenten van Mechteld Jansen haar woorden over…
