De Sunday Schools van de Presbyterian Church in Mizoram zijn een verbazingwekkend fenomeen! In mijn Nederlandse ogen althans. In elke kerk komen op zondagmorgen om 10 uur een groot aantal van de leden samen, jong en oud. De gemeenschap verspreidt zich vervolgens over zeven verschillende delen van het kerkgebouw. De volwassenen hebben hun eigen ‘leerdienst’, en alle jeugd wordt verdeeld over zes departementen, beginnend met de jongsten van vier en vijf jaar oud, tot en met de jeugd tot een jaar of zestien. In elke groep zitten rond de honderd kinderen! Deze kinderen krijgen les: ze horen de verhalen uit de Bijbel, ze leren hoe te bidden en zich te gedragen als kerklid, ze memoriseren Bijbelteksten, en er is ruimte voor gesprek en interactie. Uiteraard wordt er ook gezongen: dat doen de Mizo’s graag en veel, daarbij gebruikmakend van hun traditionele drum, vaak in combinatie met elektrische gitaar en piano. We werden als gasten door alle afdelingen van de zondagscholen geloodst, er werd naar ons gestaard en lief gelachen en gezwaaid. Vooral de kinderen van de jongste groep hebben onze harten gestolen.

Het is voor iedere kerk belangrijk om na te denken over de toekomst en de invloed die veranderingen van buitenaf kunnen hebben. Deze bomvolle kerken met een overvloed aan jeugd in het christelijke Mizoram hebben voorlopig weinig reden om zich zorgen te maken over een eventuele afname van het ledenaantal. Voor de jeugd is de kerk de belangrijkste plaats voor contact met leeftijdsgenoten en een plaats waar je heengaat als invulling van je vrije tijd. In Mizoram heerst een alcoholverbod; er zijn dus geen café’s om ’s avonds heen te gaan. Ook verder is er weinig entertainment voor kinderen en jongeren. Daarom blijft de kerk voorlopig de belangrijkste factor in het sociale leven van de jeugd. Maar hoe lang dat zo zal zijn, weet niemand. De kinderen van nu groeien op met tv en internet en een open wereld, en het is de vraag hoe dat in de toekomst zijn weerslag zal hebben op de kerk. De kerk is nu erg hiërarchisch. Het zijn alleen mannen die een aandeel hebben in de dienst, die ons verwelkomen, die thee met ons drinken na kerktijd. Langzamerhand zal dit steeds meer conflicteren met de rol die hoogopgeleide vrouwen spelen in de maatschappij.

Maar voorlopig leren duizenden kinderen elke zondag een nieuw Bijbelverhaal en horen de volwassenen een uiteenzetting van ongeveer drie kwartier aan.