In eerdere blogs noemde ik al de veranderingen die plaatsvinden in Mizoram. Deze staat in Noord-Oost-India bevindt zich in een transitieperiode: van een traditionele maatschappij naar de komst van de moderniteit. Hieronder noem ik twee ontwikkelingen die bijdragen aan de veranderingen in Mizoram: de New Land Use Policy en de World Bank Road.

New Land Use Policy

In samenhang met de verkiezingen van 2008 werd er in Mizoram een nieuwe maatregel geïntroduceerd: the New Land Use Policy (NLUP). Eén van de doelen van de NLUP is om een einde te maken aan de jhum cultivation. Dit is een vorm van landbouw waarbij ieder jaar een nieuw stuk van het bos wordt gekapt en geschikt gemaakt voor verbouwing. Het oude land wordt braak achtergelaten en zal na verloop van een aantal jaar weer begroeid raken met bomen en struiken. De NLUP wil dat alle boeren een eigen stuk land hebben dat ze permanent gebruiken.

Op het platteland zijn er een heel aantal boeren en andere dorpelingen die gebruikmaken van deze politieke maatregel. (Het woord ‘platteland’ is wat misplaatst in deze context: in heel Mizoram is er geen stuk plat land te vinden…) Men krijgt een bedrag van 100.000 roepies om een bedrijfje te beginnen, of men krijgt materiaal om zich verder te ontwikkelen. Ik heb bijvoorbeeld een koeienboer, een sinaasappelgaard, een zijderupsenkweker, een kippenboer, en een meubelmakerij bezocht die allen ‘NLUP-beneficiary’ zijn. Zij kunnen met behulp van de steun van de overheid hun levensvoorziening nog succesvoller maken.

Het is echter de vraag of het hoofddoel van de NLUP, namelijk een einde maken aan de jhum cultivation, een vruchtbaar idee is. Jhum cultivation is de manier waarop de Mizo’s van oudsher hun land verbouwden en waarmee de bossen van Mizoram één van de rijkste natuurgebieden ter wereld zijn geworden. Beweren dat jhum cultivation het ecosysteem beschadigt, is een niet te bewijzen en een zelfs weerlegde stellingname. De nadruk op de privatisering van land maakt het land schaars en duur. De armere dorpelingen die afhankelijk zijn van jhum cultivation, zullen steeds moeilijker aan hun broodnodige inkomsten komen. Ook is het de vraag in hoeverre de NLUP plattelandsbewoners daadwerkelijk stimuleert: het maakt mensen afhankelijk als ze zomaar geld van de overheid krijgen, het leert ze dat ze hun hand kunnen ophouden in plaats van zichzelf te ontwikkelen. Het is moeilijk om vanaf de grond een bedrijfje te beginnen en lang niet iedereen is hierin succesvol. Daarbij: het zijn vooral de aanhangers van de politieke partij die de NLUP geïntroduceerd heeft, die in aanmerking komen voor het krijgen van geld of goederen. Ook blijft het een vraag waar precies al dat geld van de overheid vandaan komt.

World Bank Road

Eén van de andere doelen van de NLUP is het construeren van een nieuwe infrastructuur. Dit is onder andere zichtbaar in de aanleg van de World Bank Road, een mooie nieuwe weg van noord naar zuid. Vroeger waren hier alleen smalle slecht onderhouden wegen, waardoor reizen nu een stuk gemakkelijker is geworden. Waar het vroeger vijf uur kostte om vijftig kilometer te overbruggen, kan dat nu in iets meer dan een uur. De nieuwe weg brengt onvermijdelijk allerlei veranderingen in het plattelandsgebied: het brengt het leven van de stad naar de dorpen, compleet met consumentisme en nieuwe vormen van communicatie. Land in de buurt van de weg wordt opgekocht door rijke stedelingen, één van de redenen waardoor het land steeds duurder en schaarser wordt. Jongeren kunnen gemakkelijker voor hun opleiding naar de stad, wat als gevolg heeft dat veel jongeren ook in de stad hun werk zoeken en niet meer terugkeren naar hun geboortedorp. Door de komst van de World Bank Road bereikt het moderne leven ook de dorpen die tot een aantal jaar geleden nog grotendeels geïsoleerd waren.