Ik besloot om tijdens de veertigdagentijd wat minder internet te gebruiken. Dat zorgde ervoor dat ik vooral in het begin boeken verslond met een iets te hoog tempo – oftewel: ik ruilde de ene afleiding in voor de andere :-) Ik herlas een paar van mijn favoriete jeugdboeken, en ik las een klassieker die ik als vrouwelijke inwoner van Cambridge wel móet lezen…!

A wrinkle in time – Madeleine L’Engle

Een al wat ouder kinderboek van de ‘vrouwelijke C.S. Lewis’ (theoloog & kinderboekenschrijfster). Ik vind de schrijfstijl niet geweldig, maar het verhaal en de personages vergeet je nooit meer, en dat is wel een kwaliteit.

A room of one’s own – Virginia Woolf

Dit was de klassieker die ik bedoelde. Woolf hield in het begin van de 20e eeuw twee lezingen op women-only colleges in Cambridge, en samengevoegd zijn deze lezingen dit feministische literaire essay geworden. Woolfs schrijfstijl is fantastisch, en lijkt naar wat ik me ervan herinner veel op die van Mrs. Dalloway, ook al is dit een essay en geen roman. Ze beschrijft de ongelijkheid tussen de mannelijke en vrouwelijke colleges in Cambridge (en Oxford) en doet haar beroemde uitspraak dat om zelfstandig te kunnen denken en leven, je twee dingen moet hebben: een inkomen, en een ‘room of one’s own’. Absolute aanrader. En als je het dan gelezen hebt, kom dan langs in Cambridge, dan drinken we thee en eten we scones in de boomgaard waar zij en haar geleerde en kunstzinnige vrienden regelmatig samenkwamen.

Hart van inkt – Cornelia Funke

Jeugdboek van een Duitse schrijfster. Grappig, hoe je bepaalde herinneringen aan de wereld van een boek kunt hebben, en als je het dan herleest, dat alles dan heel anders is. Dat had ik bij dit boek – wat overigens een leuk, mooi, lekker weglezen boek is over de liefde voor… boeken.

Ararat – Frank Westerman

Een verhalend non-fictie boek over een persoonlijke zoektocht van de schrijver. Westerman verloor zijn geloof als kind en hij probeert vat te krijgen op de spanning die er kan zijn tussen geloof en wetenschap. De berg Ararat fungeert als een prachtige illustratie van die spanning, wat ik heel boeiend vond – maar écht spannend wordt het niet.

Haar bloed – Kristien Hemmerechts

Dit is zo’n boek waarbij de gevoelens en emoties belangrijker zijn dan het verhaal… het was mooi, maar ook een beetje bevreemdend. Met raak beschreven personages en diepe levensvragen. Maar wel veel medische details over bloed ;-)

Pride and Prejudice – Jane Austen

Deze had ik dus nooit gelezen… shame on me. Nu wel! En dat viel niet tegen! Je moet even wennen aan de 19e-eeuwse schrijfstijl, maar daarna kun je echt genieten van dit meesterwerk. Het is een mooie en diepe analyse van de gevoelens van de hoofdpersonen, en die zijn ook 200 jaar later nog erg herkenbaar.

Jog on. How Running saved my Life – Bella Mackie

Een mooi persoonlijk verhaal over de grote betekenis die hardlopen kan hebben.

Waar ik over praat als ik over hardlopen praat – Haruki Murakami

Maart was ook de maand waarin ik de meeste hardloopkilometers ooit maakte, dus af en toe had ik wat motivatie nodig ;-) Dit boek van Murakami is een autobiografische kruising tussen een schrijvers- en een hardloopmemoire. Op diezelfde mooi doch afstandelijke manier geschreven als zijn andere boeken.

The Silence of the Lambs – Thomas Harris

Ik dacht… als ik dan toch probeer wat meer Engelse klassiekers te lezen, waarom dan niet deze. Hm. Dat viel wat tegen. Meer horror en onwelkome details dan waar ik behoefte aan had. Toch maar uitgelezen. Kan misschien geen kwaad om te weten wie Hannibal Lecter is.

Penryn and the End of Days (trilogie) – Susan Ee

Geweldige young adult science fiction! Met heerlijke dialogen, een briljante setting, en een smeuïg liefdesverhaal. Mijn blijdschap was groot toen ik ontdekte dat er nog een deel was dat ik nooit had gelezen – dat heb ik in één ruk uitgelezen in de Eurostar op weg naar Nederland.