Voor wie het leuk vindt: we hebben een poging gedaan om onze wandelvakantie vast te leggen op bewegend beeld. We hadden een GoPro gekocht voor de vakantie, en het is eigenlijk wel heel fantastisch om zo’n herinnering te hebben. Want wat is het ongelooflijk mooi daar. (En zo hebben we ook bewijs van hoe zwaar het was, want dat soort dingen lijk je toch vreemd genoeg weer snel te vergeten…)
Nu eerst deel 1. Ergens in de nabije (of niet zo nabije) toekomst volgt de rest van de tocht.
Dag 1-5:
Dank, Gertine, voor de prachtige video’s! Jullie zijn wel heel sportief! Auli
Wat een prachtige tocht!! Ik vond dit gedicht en vond het er mooi bijpassen.
Hgr. Marijke
Rust, Vrije Tijd
Als wij op reis gaan, God,
is het, of wij een beetje anders worden:
wij worden mensen met tijd en ruimte voor plezier,
wij zullen blij zijn met de vrijheid om ons heen;
genieten van een ander landschap,
onbekende steden en haast vergeten stilte.
Soms zullen wij maar klein zijn
in al die vrije tijd, die verre ruimte,
en het gescheiden zijn van
wie en wat vertrouwd is in ons leven.
Ook als wij blijven en niet gaan,
is het of wij een beetje anders worden.
De veiligheid in onze huizen,
de kleine en vertrouwde dingen die ons lief zijn,
staan dan zo helder ons voor ogen.
Maar ook de vrees van nóóit meer weg,
van achterblijven en alleen gelaten zijn;
de vraag,of wie op reis ging,
terug zal keren.
Doe ons dan tijd ervaren,
die boven elke tijd van afscheid
en van terugkeer staat:
uw tijd, die ons bijeenhoudt, die
ons en àlle leven draagt.
En geef ons rust wanneer wij blijven
en rust wanneer wij gaan,
omdat wij altijd weer
terug zullen keren rond uw naam,
uw tafel en uw brood en wijn.
Gij, die alle sterren houdt
in uw hand gevat,
behoed ons
in de troost en liefde van uw Geest,
de vrijheid en de blijdschap van uw aanwezig-zijn,
de diepe vreugde om uw zegen op ons
leven.
uit: Vogel van de laatste troost, Fum van den Ham
mooi!
Gertine 